Stel je zou 5 extra levens hebben… ja echt!
Stel dan dat alles mogelijk was! Ja echt alles !

Wat zou je dan doen?
Wat zou jouw droomleven(s) zijn ? Hoe zouden jouw droomlevens zijn? Je hebt er 5 !

Schrijf ze één voor één eens op, zonder echt hard na te hoeven denken. Maak er een klein verhaaltje van, en fantaseer er op los!

1. _______________________________________________________________________________________________
____________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

2. ___________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

3. ___________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

4. ___________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

5. ___________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

En nu vraag je je af, leuk … maar waarom ?
Vaak “denken” we dat we ergens off-track zijn geraakt…
Dat onze dromen…dromen blijven en dat er in ons huidig leven geen plaats is ervoor.

Eigenlijk is dit geen fantaseer spel maar “ontdek welke kruimels er zich van jouw droomlevens in jouw huidig leven bevinden”

Waarschijnlijk zijn ze er in een andere vorm, in het klein, de zaadjes die gezaaid zijn…

Als ik ze voor mezelf opsom zouden ze er het volgende uitzien.

1. Ontwerper
2. Fotografe
3. Avonturier reizen
4. in en samen met de natuur leven – zelfvoorzienend -klein boerderijtje
5. kleinschalige evenementen organiseren: verbinding/food/style/coaching

Ontwerper – Designer
Ik verweef de natuur en mijn gevoelens in hetgeen ik creëer.
Ik ben mijn “Brand” en deel dit met de hele wereld. Ik zou in een mooi dagblad zoals Happinez of Seasons komen met mijn verhaal en prachtige foto’s waar mijn werk op te zien is! Ik maak alleen datgene wat ik mooi vind in mijn atelier en mijn creaties zijn bekend , mensen herkennen het meteen omdat ze iets erbij voelen , ze worden geraakt, geïnspireerd of het heeft een mooie boodschap voor hun. Mijn “art” is alleen te koop vanuit mijn winkel die ik heb omdat ik persoonlijkheid en verbinding erg belangrijk vind.

Kruimels
Mijn atelier heb ik gemaakt op zolder waar ik me laat leiden door mijn gevoel.
De natuur zit verweven in mijn werk, alsook oude kennis, gebruiken en wijsheid. Mijn winkel staat pal in mijn woonkamer, ik vind het belangrijk om de mensen die geraakt zijn door mijn werk te ontmoeten, verbinding te maken met hun en eventueel een boodschap mee te geven. Mijn keramiekoven staat in de berging die precies op die plek past. Ik verkoop mijn creaties in mijn winkel, op Marketplace en op mijn eigen website www.destino79.nl.
Het verhaal in een prachtig dagblad is er nog niet, maar zeg nooit…nooit!

———————————————————————————————————–

Fotografe
Ik zou voor mijn werk naar de mooiste natuurplekjes reizen. Het gevoel dat ik er krijg op beeld te vangen, om mensen te raken en te inspireren. De verbinding terug naar hun eigen natuur. De natuur anders te gaan zien en te gaan her-beleven. Ik zou prachtige detailfoto’s maken van een mooi product. Ik zou een prachtige winkel in vintage, urban of industriële stijl fotograferen , een licht op werpen en vangen op beeld. Ik zou prachtige sfeerfoto’s maken van voedsel op een mooi handgemaakt keramieken bordje met eetbare bloemen en kruiden uit eigen tuin! Mijn foto’s zouden herkend worden door mijn stijl, verspreid worden. Verbinding, inspireren, motiveren en raken dat laten de foto’s zien.

Kruimels
Ik reis af naar prachtige plekken in de natuur waar ik nog nooit ben geweest en maak er talloze foto’s! Ik fotografeer mijn eigen creaties die ik maak en maak sfeerfoto’s uit mijn tuin waar ik bijvoorbeeld een mooie picknickplek van heb gemaakt in vintage/bohemian style. Ik fotografeer voedsel die ik zelf bereid heb op een eigen handgemaakt bordje ,versierd met eetbare bloemen uit eigen tuin. Deze foto’s deel ik op social media en op mijn website https://destino79.nl/fotografie/ en mss ooit en mss ooit in een prachtig dagblad.

Avonturier reizen
Ik zou prachtige plekken bezoeken in de wereld waar andere culturen heersen.
Waar je de energie van het land voelt. Een plek waar je tradities, oude gebruiken ziet. Waar mensen één zijn met hun land en hun natuur. Waar oude kennis huist, waar pure verbinding van ziel tot ziel ontstaat. Een plek waar oude verhalen worden verteld, levenswijsheden worden gedeeld. Ik voel me rijk als ik deze mensen leer kennen, het verrijkt mijn geest en ook ik voel herkenning. Herkenning van het dieper weten, het voelen. De open hartelijkheid waarmee je wordt ontvangen.

Kruimels
In mijn leven ben ik naar Mexico afgereisd, om het land te verkennen, de oude Maya tempels te zien en vooral te voelen. Het werd mijn mooiste reis ooit!
Ik was in de jungle en liep daar waar een poema had gelopen te zien aan de pootafdruk. Ik bezocht de Maya tempels en een stam waar ik mee mocht eten en waar ik een sjamaan ontmoete. Ik zwom samen met een grote oude schildpad en we keken elkaar aan. Ik voelde het land en praatte met mensen.
Hun wijsheid, hun levenskracht, de rituelen, de verbinding met alles om hun heen. Op de planning staat Marrakesh, Bali en Peru…wie weet waar het leven me naar toe leidt. Ook hier in Nederland leer ik mensen kennen van andere culturen, de verbinding die je voelt, de wijsheden die ze delen. De herinneringen die ze hebben en oude gebruiken die ze nog steeds uitvoeren.

In en samen met de natuur leven – zelfvoorzienend
Ik woon in een knus boerderijtje, waar puurheid uitstraalt. Een grote landelijke keuken, een open woonkamer waar veel wit en de houtkleur van de robuuste balken een boventoon krijgen, veel planten… salie groene accenten, het bruin van jute…en het zwart van staal. De boerderij is omringt door land, je hebt weidse vergezichten. Er is een glazen kas, er is een pluktuin met eetbare bloemen, een tuin met medicinale planten, een kruidentuin en moestuin en mijn eigen winkel waar ik jam, chutney, pesto gebak, kaas verkoop allemaal uit eigen tuin. Er staat een boomgaard met noten en fruitbomen waar kippen en Indische loopeendjes vrij rondlopen. Het leven in en met de natuur, het vertragen… in verbinding met mezelf en de natuur, zelfvoorzienend leven met alle schatten van de natuur…leven met de seizoenen… stilte ervaren…

Kruimels
Ik woon in een woonwijk, als je door mijn huis loopt zie je wit, robuust hout, veel planten en zwarte accenten van de oude vintage spullen die ik verzameld heb. Het lijkt op een klein boerderijtje . Mijn stadtuin is 50 m² en is verdeeld in een kleine moestuin, er staat een prachtige grote acacia dat een bijenboom is en een trekpleister is voor vlinders. Er staan geneeskrachtige planten en eetbare plukbloemen in de tuin, alsook aardbeien, een bessen en bramenstruik, frambozen, vijgen en een perzikboompje. Mijn kruiden staan in prachtige grote terracotta potten. Mijn tuin wordt druk bezocht door allerlei vogels zoals de bonte specht, een sperwer, Vlaamse gaai, musjes, koolmeesjes, winterkoning, roodborstje, maar ook hommels, bijen, de stadsreus, sabelsprinkhaan vinden hun plek in de tuin .Ik heb geen weidse vergezichten en stil is het niet altijd… maar ik leef mee met de seizoenen. Er staat een seringenboom en een vlinderstruik die je volledig omsluit waarop het lijkt dat je alleen omringt ben door de natuur .In mijn winkel verkoop ik jams, chutney, lekkernijen die ik in de bakery maak . Zoals je kunt lezen, de kruimels zijn er in het klein!

Kleinschalige evenementen organiseren: verbinding/food/style/coaching
In mijn boomgaard dichtbij de boerderij waar we wonen, staan lange uitnodigende tafels, gedekt met stoer jute en ragfijn kant, stone-washed linnen in een saliegroene kleur, handgemaakt keramieken servies en kristallen glazen. Het eten is huisbereid, verrassende smaken uit verschillende culturen die je zintuigen prikkelen. Het proeven van biologische kruiden en eetbare bloemen. De rust en verbinding van de natuur vallen samen met de amberkleurige lampjes als een warme deken over je heen. Klanken van de gitaar, van de sjamaan drum…een prachtig kampvuur waar we een loslaat ritueel doen, waar we samen een cacao ceremonie doen en waar we ons daarna vrij bewegen en dansen op de beweging van de vlammen…daar waar we ons verbinden met de natuur-onze natuur en met elkaar, daar waar culturen en oude wijsheid samen komen en gedeeld worden. Waar we samen vieren…en waar alles mag zijn en later op de avond nog lang nasmeulen van de mooie indrukken.

Kruimels
De boerderij met zijn boomgaard is er nog niet, wat er wel is , is het huurhuis waar mijn partner momenteel woont met als achtertuin een prachtig bos, waar lange tafels kunnen staan en waar je het eten meteen vanuit de keuken naar de tafels brengt. Het ligt niet in het Zuiden van het land, maar het is een mogelijkheid om het daar te realiseren. Hij speelt gitaar, schrijft liedjes, we drummen samen, er kan vuur gemaakt worden op een veilige plek. Een plek waar verbinding ontstaat tussen culturen, om verhalen en levensenergie te delen. En ooit, is er een plek waar we beiden wonen en delen met anderen door kleinschalige evenementen /retraites en workshops aan te beiden.

Waarom deel ik dit met jullie?
We dromen allemaal, wat zouden we toch doen als… de tijd goed was, als we de financiën ervoor zouden hebben? Als niets ons kon tegenhouden? Als we nergens bang voor waren ? Deze vragen ploppen op… in ons hoofd…

Maar wat gebeurt er als we stilstaan, als we de tijd nemen om deze verlangens en dromen op te schrijven, erover na te denken, te doorvoelen?

Vaak zien we dan dat de kruimels van onze verlangens, dromen, droomlevens al aanwezig zijn in ons eigen leven, in het klein, en geheel onbewust!

Het kan zijn dat we al activiteiten ondernemen die in lijn liggen met onze dromen, zij het op een andere manier. Deze kruimels van verlangens kunnen dienen als aanknopingspunten om verder te verkennen en onze droomlevens op te bouwen.

Kortom, door de tijd te nemen om onze verlangens en dromen te verkennen, kunnen we bewuster worden van wat we echt willen, ontdekken dat bepaalde aspecten al aanwezig zijn in ons leven en inzicht krijgen in onze prioriteiten. Het kan ook uitdagingen met zich meebrengen, maar door deze aan te pakken, kunnen we stappen zetten in de richting van een vervuld en betekenisvol leven.

Wat zijn jouw droomlevens?
Herken je de kruimels?

Heb je hulp nodig om de kruimels te herkennen, laat het me dan weten door een mailtje te sturen op info@destino79.nl of m.messina@home.nl

De bel gaat, ik zie mijn vriendin vanuit het keukenraam staan.

Ik loop de gang op, open de deur en een glimlach siert beide gezichten.

Hey! Leuk dat je er bent! We geven elkaar een dikke knuffel. Het maakt overigens niet uit hoelang we elkaar niet gezien hebben. We lopen vanuit de gang de woonkamer in en ze neemt plaats aan de bar in de keuken, het hart van het huis. Aan de bar worden inzichten verworven, worden spontane ideeën geboren, vinden gesprekken plaats, soms met een lach, soms met een traan…het mag er allemaal zijn.

Wil je een kop koffie of een kop kruidenthee vraag ik… Wat ben je eigenlijk aan het doen, vraagt ze? Zie ik dat goed? Ben je aan het koken? Ja klopt, zeg ik! Ik ben eten aan het voorbereiden, eet je zo een hapje mee? Verschrikt kijkt ze me aan…  dat kan toch helemaal niet?! Het is pas 14:00. Het is nog helemaal geen etenstijd! Ik kijk haar met een grote glimlach aan en zet een grote kop kruidenthee op de bar en voor mezelf een kop koffie klaar. Ik ga zitten en kijk ondertussen naar haar grote vragende ogen. Vertel eens, waarom dat niet kan? Nou zegt ze, het is nog geen etenstijd! Mensen eten standaard altijd tussen 17:00 en 18:00! Straks heb je helemaal geen honger meer!

Ik laat haar uitpraten… mag ik je mijn visie erop geven? Ja hoor, roept ze! Een half uur geleden ontstond er opeens een walvis concert in mijn buik, en ben ik even gaan voelen. Mijn lichaam vraagt naar voedzaam eten, naar energie. Waarom zou ik het haar niet geven, als ze er op dit moment behoefte aan heeft? Waarom zou ik, neen zeggen? Omdat het sociaal niet hoort? En van wie niet? Is het niet een vorm van zelfliefde om je lichaam hetgeen te geven wat ze nodig heeft? Ik ken mijn lichaam goed, zou ik dit niet doen, dan duik ik de kasten in, maar dan geef ik haar geen voedzaam eten misschien grijp ik wel naar een zak noten, of naar een zak chips…ze blijft er toch om vragen.

Is het niet zo dat we verleerd zijn om naar ons lichaam te luisteren? Ik heb zo’n behoefte om even in bad te gaan liggen, want dat voelen we, de onderliggende behoefte is even rust te nemen, te ontspannen en wat zeggen we; neen dat kan niet want we moeten nog zus of zo en halloooo het is pas 11:00 s ’ochtends! Met als gevolg dat we een aantal uur met onrust in ons lichaam lopen?

Begrijp me niet verkeerd, ik vind het prima als mensen om 17:00-18:00 willen eten, maar ik vind het belangrijker contact te maken met mijn eigen lichaam, te voelen wat ze nodig heeft. Ze werkt de hele dag en nacht voor je, dan mag je in mijns inziens ook voor haar zorg dragen, haar voeden. Haar ogen zijn ontspannen, dus eigenlijk zeg je, ik maak verbinding met mijn lichaam en luister naar wat ze nodig heeft? Precies dat, antwoord ik…niet meer en niet minder.Mmm, zegt ze… ik heb er nog nooit echt bij stil gestaan, dat we naar “externe” regels luisteren en handelen en steeds vaker en sneller verwijderd worden van ons eigen lichaam, onze eigen behoeftes, je eigen kern, en eigenlijk is dit maar een klein voorbeeld! Och!!!

Deze inzichten vragen om een extra kop warme kruidenthee …of koffie en een hapje!

Hoe kijk jij hiertegen aan? Laat het me weten in de comments!                                                               

We leven in een gehaast tempo. We werken onze to-do list af, hebben een baan, doen de boodschappen en het huishouden. We verheugen ons op het weekend, maar ook dan…even dit nog doen, en dit moet ook nog. We moeten van alles.

Alleen de vraag is, van wie en waarom? We zijn onze eigen slavendrijvers, het zit er ingebakken.

Het is ons zo geleerd, dat als we het druk hebben, we het goed doen. De belemmerende overtuiging dat stilstaan verloren tijd is, komt op de voorgrond, je had nog zoveel kunnen doen!

Wat af is, is af, dat hoef ik niet meer te doen… terwijl het knaagt… herken je het gevoel?

Waarom doen we het? Omdat we graag controle willen houden of omdat het ons zo aangeleerd is niet te luisteren naar ons onrustig gevoel die ons aangeeft op de rem te willen trappen, we gaan vaak meteen door naar het volgende “moet-je.”

Eerst de klussen doen die gedaan moeten worden voordat we “vrije tijd” verdienen. Komt deze gedachte je bekend voor? We zijn ontzettend streng voor onszelf.

Het probleem ontstaat dat als we het afwerken van lijstjes geslagen zijn, de klusjes nog langer duren omdat we ertegen aan hikken of er is naderhand geen energie meer over. We raken gestrestst en worden prikkelbaar en je komt jezelf tegen, met andere woorden je ontmoet jezelf.

Hoe Ont- MOET je- ZELF?

Je moet nu niets, tenzij iemand haar/zijn leven ervan afhangt!

Moeten=controle, laat die controle gaan.

Stel jezelf de vraag: Wat heb ik nu nodig en geef er gehoor aan. Geef gehoor aan wat je lichaam nodig heeft om die innerlijke rust terug te krijgen. Heb je behoefte aan loslaten en kun je dat goed in het bos doen, trek je wandelschoenen aan, neem je iets lekkers mee om te eten en te drinken zodat je er een geniet momentje van kunt maken. Snuif de verse boslucht in en geef je gedachtes mee aan de wind. Kijk naar de groentinten die er zijn, raak mos aan, voel aan de stam van een boom. Observeer de dieren die je ziet zodat je in het hier-en-nu bent. Je komt vast een heerlijk plekje tegen in het bos waar je kunt genieten van een heerlijk broodje met koffie. 

Een misvatting is vaak dat je uren “kwijt” bent aan ontspanning, maar niets is minder waar. De voordelen van even “aarden”, je hebt weer ruimte in je hoofd, je voelt je energieker, je hebt het jezelf gegund, de ingrediënten voor “a good feeling”.

Heb je moeite met grenzen aangeven, ervaar je onrust en kan je moeilijk ontspannen? Wat doe jij om hiermee om te gaan? Laat het weten in de comments!

Stoor je je aan geluiden van buitenaf?

Het gaat over machinegeluiden, bijvoorbeeld een loeiharde radio die staat te blazen of het geluid van een bladblazer of een boormachine.

Een autobestuurder die herhaaldelijk ongeduldig staat te claxonneren in de straat.

Krijsende kinderen waar je het geluid door merg en been gaat.

Slaande deuren in huis, onverwachtse geluiden.

Schreeuwerige berichten of kleuren die op je af komen?

Kan je moeilijk tegen drukte?

Als HSP ‘er ben je er gevoelig ervoor.

Misschien weet je niet dat je een HSP ‘er bent en word je door anderen gezien als “ overdreven gevoelig”. In meer of mindere mate klopt het: “ je bent inderdaad gevoeliger en neemt prikkels en indrukken anders waar als anderen.

Als HSP’er verlang je naar stilte, je wilt je even afzonderen om “alleen” te zijn met jouw gedachtes en gevoelens. Je wilt weten waar ze vandaan komen… en wat je erbij voelt.

Je wilt weten of deze gevoelens van jou zijn of van buitenaf komen. Kan je ze koppelen aan gebeurtenissen? Had je anders kunnen reageren erop?

Je neemt je tijd om ze weer te doorvoelen. Als HSP’er vind je onder andere rust in de natuur, daar waar het stil is. Natuurlijk hoor je vogelgeluiden, maar daar kan je intens van genieten, je bent bewust. Je kunt je opladen in de natuur, het groen werkt rustgevend en kalmeert je. De geur van de aarde brengt je in het nu.

Als HSP’er word je vaak heen en weer geslingerd, je voelt intenser.

Geluiden, kleuren, indrukken en prikkels van buitenaf komen veel harder bij je binnen. We zijn er gevoeliger voor. Je bent immers een hoogsensitief persoon, en verwerkt deze anders als niet- HSP’er. Omdat je dit herkent bij jezelf hou je vaker rekening met anderen, ook omdat het jezelf stoort. Het wilt alleen niet zeggen dat anderen dit begrijpen simpelweg omdat ze het zelf niet ervaren.

Hoe ga je ermee om? Je kunt het benoemen en bespreken. Voel bij jezelf wat je op het moment nodig hebt en geef er gehoor aan. Trek de natuur in, ontdek plekjes waar je nog nooit bent geweest. Je zal ervaren dat het je een dosis energie geeft.

Heb je behoefte om in een weldadig bad met kruiden of etherische oliën te liggen met kaarsjes, doen! Trek je terug, schrijf je gedachtes en gevoelens op.

Vertraag en lees een boek of geef je over aan een creatieve opwelling zodat je je gevoel in beeld kunt overbrengen en ontladen.

Ongeveer één op de 5 mensen is hoogsensitief, je bent niet alleen, ook al voel je je vaak onbegrepen. Loop je hierin vast met jezelf en/of jouw omgeving, contacteer me op info@destino79.nl. 

Je bent welkom!

Hoe gaat het met je? Goed, hoor!

Je lichaamstaal vertelt iets anders…

Ach ja, komt ook wel weer goed, toch! Er wordt een lach geveinsd.

Je gaat door… door met “ to do” lijstjes af te vinken, door met het regelen van dingen voor anderen, het voelt fijn om klaar te staan en een rots te zijn in de branding…, maar de tijd glipt als zand door je vingers. 

Je wordt geleefd, niet gehoord, je voelt je rusteloos. Je ligt vaak wakker en bent doodop en het lijkt erop alsof je de verdoofknop hebt gevonden, want alles voelt hetzelfde.

Binnenkort heb ik weer tijd als…hoor je het jezelf zeggen? Voordat je het weet word je meegesleurd in rollercoasters van anderen. Ingepland in agenda’s en jouw eigen stem wordt steeds zachter tot hij onhoorbaar is en jij onzichtbaar wordt.

Je lichaam neemt het van je over, je voelt ongemakken. Je bloeddruk gaat omhoog.
Soms heb je moeite met slikken. Je hebt pijn aan je nek en schouders, ze zitten vast. Je hoofd weegt zwaar en je gedachten gaan alle kanten uit en ook weer nergens.

Stop en nog een luidere Stop erachteraan vertelt je lichaam..

We doen er alles aan om ons gevoel weg te moffelen, pleister erop door het weg te lachen, pilletjes slikken om de symptomen te bestrijden en dan weer vol gas vooruit.

De symptomen, niet de oorzaak, want we gunnen onszelf geen tijd en ruimte om te voelen wat het lichaam ons wilt vertellen.

Wat we ons niet beseffen is dat alles aan elkaar hangt.

Wat als het gevoel er VOOR jou is in plaats van TEGEN jou?

Wat als je gevoel je een waarschuwing geeft dat je even gas moet terug nemen? Geen tijd voor… hoor ik je zeggen, nou ja dan word je wellicht verplicht tot stilstand gebracht door een gebeurtenis, je valt bijvoorbeeld…of je wordt ziek…

Nek en schouderklachten? Er rust veel zwaarte op die je alleen niet kunt dragen. Je hoofd weegt zwaar door alle gedachtes die geen ruimte krijgen.

Je gedachtes schieten overal en nergens als een balletje in een flipperkast, je blijft star vasthouden en beperkt je ruimte tot denken in hokjes. Moeilijkheden met slikken of je krijgt hoestbuien… spreek je uit, geef je grenzen aan. Bloeddruk hoog? Vertraag en schakel bewust al je zintuigen in, neem je tijd en geef jezelf aandacht.

Hoe gaat het met je? Je verkrampt en je ogen vullen zich langzaam met tranen… Knokken tegen jezelf, heeft geen zin, die strijd verlies je.

Geef je emotie de ruimte om te ontspannen en laat ze stromen, hou je niet in…het is nergens voor nodig.

In kwetsbaarheid zit kracht en dat mag je tonen, je bent heel… en goed zoals je bent.

Wil je hulp, aarzel niet om contact met me op te nemen op  info@destino79.nl

Is er een verschil tussen een burn out en een worn out?

Jazeker, een worn-out is een teken van je lichaam, dat je het rustig aan moet doen, dat je lichaam en geest tijd nodig heeft, pas op de plaats en misschien zelf even een stilstand.

 Waarom vinden we stilstand iets engs? Als je het woord “stilstand” vaak voorlegt krijgt de ander er buikpijn van. Overtuigingen komen naar voren, neen, ik mag niet stilstaan, want dan kom ik niet verder. Ik heb geen “tijd” om stil te staan. Ik moet! We gaan, maar door…nog even, en dan gaat het mis.

Stilstand is vaak nodig om ruimte te maken, om overzicht te krijgen, en ja het kondigt zich aan met een onrustig gevoel.

We zijn vergeten dat je gevoel er voor je is en niet tegen je.

 Wat je lichaam vraagt is simpelweg terug verbinding te maken met haar, te voelen in plaats van het gevoel te onderdrukken. Iets waar we in de loop van de tijd steeds beter in zijn geworden. Je wuift het simpel weg.

 Want wie heeft er niet eens “stress”? Wie voelt zich alsmaar happy? Nobody toch?

Iedereen weet wat stress betekent en hoe het voelt, net hetzelfde als wat verdriet betekent.

 Het wordt een probleem wanneer we in steeds dezelfde toestand cirkelen, wanneer er geen lichtpuntje meer is, wanneer we ons lamgeslagen voelen, moe worden en we steeds verder verwijderd worden van ons eigen gevoel die ons door seintjes te geven waarschuwt.

 De seintjes worden duidelijker, de man met de hamer komt langs, want als je niet(wilt) luisteren is er waarschijnlijk zwaarder geschut nodig om je te doen laten stoppen met wat je aan het doen bent, zodat je luistert.

 We gaan dan richting burn-out.

Een burn-out lijkt nog steeds een taboe in de samenleving. Je kunt erover lezen, maar er wordt nauwelijks over gesproken in een vriendenkring. Een overtuiging kan zijn, dat overkomt me niet, want ik ben toch sterk en assertief?

 Net diegene die de spil vormen, de sterksten onder ons, diegene die de kartrekker zijn, anderen mensen helpen…diegene zijn vatbaarder. Waarom? Omdat ze vaker over hun eigen grenzen gaan. Je kunt assertief zijn naar anderen toe en neen antwoorden, maar zeg je dat ook vaker tegen jezelf? Ben je streng voor jezelf? Mag jij bepaalde dingen niet van jezelf?

Geloof je dat je eerst “iets” moet bereiken voordat je “mag ”ontspannen?

 De uitspraak: ” Niet lullen, maar poetsen”, is deze bekend voor je?

Je kijkt met een kritische blik naar jezelf, en bent streng voor jezelf…ook al geef je dat zelf niet toe.

Als ik nu even doorzet… als ik harder mijn best doe… als ik dat ook nog even…

 Je vraagt enorm veel van jezelf en duwt op het gaspedaal, je lichaam op de rem.

Je wilt controle over je gedachtes en ook over je lichaam, vooral die controle, je push nog harder.

 Humor is iets wat je vaak in je leven strooit, als een soort specerij, maar nu niet.

Het enige wat je voelt is onrust en waarschijnlijk een verdoofd gevoel

Alsof je door het raam kijkt en het grijs buiten is… geen zin om te voelen…

 Je raakt het contact met jezelf kwijt.

Je gedachten nemen plaats op een rollercoaster en je vliegt alle kanten uit.

Tijden van heftige emoties breken aan.

Je huilt, je wordt boos, je schreeuwt stil en oorverdovend. Je voelt je alleen, en de kamer die verlicht is, wordt steeds donkerder. Je raakt over vermoeid en je wereld wordt steeds kleiner.

 Je lichaam functioneert nog maar het trilt, je geheugen laat je in de steek…het zit propvol met gedachtes. Het leven raast door en jij…je staat stil.

 De stilstand die je nodig had, neemt plaats.

Het is een gevecht waar je niet van kon winnen; de race tegen de tijd en vooral het vechten tegen jezelf.

 De stilstand die je nodig had toen je worned out was, wordt nu langer.

De emoties die gevoeld wilden worden komen naar de oppervlakte als een onderdrukte bal in het water die je niet meer tegen kunt houden.

 En nu dan hoor ik je zeggen?

De eerste stap is acceptatie…accepteren dat je een burn out hebt en je er niet voor schamen. Is dat makkelijk? Neen zeker niet…, maar het is de eerste stap om te “helen”, zodat je met compassie en liefde naar jezelf kunt kijken, daar zit de sleutel tot herstel.

 De tweede stap vraag hulp! Er is geen reden om je te schamen, het is geen falen!

Het betekent alleen dat je te lang doorgegaan bent met sterk te zijn.

 Praat over je gevoelens!

Een goede coach weet het verhaal dat je vertelt te ontwarren, overtuigingen die je opgedaan hebt uit het verleden aan te pakken en om te buigen tot iets wat wel werkt voor je.

 Geef en gun jezelf tijd om te helen.

Laat die emoties komen en stop met jezelf sterk te houden voor de buitenwereld.

Wat kan een coach voor je doen?

Als allereerste luisteren en een patroon herkennen.

Jouw verhaal laten doen met alle emoties die daarbij horen.

 De daaropvolgende stap is te kijken hoe jouw dagindeling eruitziet.

Je bent uit de running en hebt structuur nodig maar niet op de “oude” manier.

Wat zijn triggers voor je? Wat stemt je blij? Met afwisseling van inspanning en ontspanning.

Belemmerende overtuigingen die je hebt opgedaan in het verleden komen naar boven zoals, ik moet sterk zijn. ik moet mezelf bewijzen…om iets te bereiken moet je knokken, het wordt je niet in de schoot geworpen.

 Je begint alle lagen die je hebt opgedaan af te pellen, net zoals een ui.

Je begint in te zien dat je op de “overlevingsmodus” hebt geleefd.

Een nieuwe “ik” wordt geboren, tenminste dat denk je, maar wat er gebeurt is dat de echte jij naar boven komt, diegene die jij in essentie bent.

 Jij met jouw eigen persoonlijke waardes, verlangens, dromen en passies.

Je laat hetgeen los wat niet meer bij je past.

Hoe weet je nu na al die jaren wat jouw waardes zijn? Jouw behoeftes en verlangens?

Jouw passie, jouw dromen?

Waar hunker je naar? Waar ga je van in de fik? Waar krijg je energie van?

Er zijn allerlei tools om erachter te komen?

Je gaat terug toen je kind was. Waar speelde je als kind zijnde mee?

Wat vond je leuk? Wat zeiden anderen over je?

Waar waren de typische trekjes van je?

Welke persoonlijke waardes vind je belangrijk?

Het uit zich meestal in hetgeen jou trekt als persoon, jouw voorkeuren.

Ook kan een coach een kernwaardenspel met jouw spelen, waarbij de allerbelangrijkste kernwaardes duidelijk worden en je op een rustige manier verder kunt komen.

 Samen wordt gekeken naar de huidige situatie, waar sta je nu en waar wil je naar toe, wat heb je nodig om daar te komen?

Ben je niet gelukkig in jouw huidige baan? Wat mis je? Wat zou er moeten veranderen aan de situatie?

Wil je minder werken? Wil je van je hobby je werk maken? Is er combinatie mogelijk?

Of een andere keus misschien waar je niet aan gedacht hebt?

Vind je dat er te veel op jouw schouders rust en wil je de taken thuis verdelen?

Vind je het moeilijk om dit te vragen aan je gezin?

Een coach kan samen met jou aan communicatievaardigheden werken.

Vind je het moeilijk om jouw grenzen aan te geven? Ben je bang dat je niet meer aardig gevonden wordt als je dit doet? Ben je bang om nee te zeggen?

Vind je dat assertief, agressief overkomt?

Kortom, zoals je ziet een heleboel vragen voor diverse situaties. Er kan van alles meespelen tijdens het herstel van een burn out.

Het goede nieuws, je komt hier veel sterker uit en je hoeft het niet alleen te doen!

Schroom niet om hulp te vragen, ik help je graag tijdens dit proces!