Hoe gaat het met je? Goed, hoor!

Je lichaamstaal vertelt iets anders…

Ach ja, komt ook wel weer goed, toch! Er wordt een lach geveinsd.

Je gaat door… door met “ to do” lijstjes af te vinken, door met het regelen van dingen voor anderen, het voelt fijn om klaar te staan en een rots te zijn in de branding…, maar de tijd glipt als zand door je vingers. 

Je wordt geleefd, niet gehoord, je voelt je rusteloos. Je ligt vaak wakker en bent doodop en het lijkt erop alsof je de verdoofknop hebt gevonden, want alles voelt hetzelfde.

Binnenkort heb ik weer tijd als…hoor je het jezelf zeggen? Voordat je het weet word je meegesleurd in rollercoasters van anderen. Ingepland in agenda’s en jouw eigen stem wordt steeds zachter tot hij onhoorbaar is en jij onzichtbaar wordt.

Je lichaam neemt het van je over, je voelt ongemakken. Je bloeddruk gaat omhoog.
Soms heb je moeite met slikken. Je hebt pijn aan je nek en schouders, ze zitten vast. Je hoofd weegt zwaar en je gedachten gaan alle kanten uit en ook weer nergens.

Stop en nog een luidere Stop erachteraan vertelt je lichaam..

We doen er alles aan om ons gevoel weg te moffelen, pleister erop door het weg te lachen, pilletjes slikken om de symptomen te bestrijden en dan weer vol gas vooruit.

De symptomen, niet de oorzaak, want we gunnen onszelf geen tijd en ruimte om te voelen wat het lichaam ons wilt vertellen.

Wat we ons niet beseffen is dat alles aan elkaar hangt.

Wat als het gevoel er VOOR jou is in plaats van TEGEN jou?

Wat als je gevoel je een waarschuwing geeft dat je even gas moet terug nemen? Geen tijd voor… hoor ik je zeggen, nou ja dan word je wellicht verplicht tot stilstand gebracht door een gebeurtenis, je valt bijvoorbeeld…of je wordt ziek…

Nek en schouderklachten? Er rust veel zwaarte op die je alleen niet kunt dragen. Je hoofd weegt zwaar door alle gedachtes die geen ruimte krijgen.

Je gedachtes schieten overal en nergens als een balletje in een flipperkast, je blijft star vasthouden en beperkt je ruimte tot denken in hokjes. Moeilijkheden met slikken of je krijgt hoestbuien… spreek je uit, geef je grenzen aan. Bloeddruk hoog? Vertraag en schakel bewust al je zintuigen in, neem je tijd en geef jezelf aandacht.

Hoe gaat het met je? Je verkrampt en je ogen vullen zich langzaam met tranen… Knokken tegen jezelf, heeft geen zin, die strijd verlies je.

Geef je emotie de ruimte om te ontspannen en laat ze stromen, hou je niet in…het is nergens voor nodig.

In kwetsbaarheid zit kracht en dat mag je tonen, je bent heel… en goed zoals je bent.

Wil je hulp, aarzel niet om contact met me op te nemen op  info@destino79.nl