Je hebt er wel eens over gelezen, schaduw werk of schaduwkanten.

Alsof het een monster is die in je innerlijke kerker opgesloten hebt.

Hoe zit dat eigenlijk?

Het zijn delen van jezelf, die je weggestopt hebt, simpelweg omdat het toentertijd te pijnlijk was om de emotie te doorvoelen.

Nu hoor ik je vragen… een plekje geven?

Nee dat is niet hetzelfde, het verschil tussen die twee is dat de uitspraak “een plekje geven” betekent dat we de bijhorende emotie doorvoelen, we laten de emotie toe, we accepteren het en we laten het los.

Wilt het dan zeggen dat het er nooit geweest is? Nee… het betekent dat het gebeurd is en dat het geen effect meer heeft op ons functioneren.

Natuurlijk voel je verdriet, angst en woede, deze emoties zijn menselijk en normaal.

Schaduwkanten zijn delen van jezelf waar je niet aan wilt, het mag niet gezien worden door jezelf dus stop je het weg, in de schaduw.

Soms denken we dat als we het diep genoeg wegstoppen dat het dan ook verdwijnt.

Niets is minder waar, het wilt gezien worden, doorvoelt worden…erkent worden, het zijn delen van jouw…als een kind weggestopt in het donker wil het jouw aandacht, jouw tijd en jouw liefde.

Wat betekent “het”? Het zijn de afgewezen delen van onszelf.

De afgewezen delen in onszelf zitten vol met onbenut potentieel en creativiteit.

Echt? Ja!

De uitspraken … kracht eruit putten, nieuwe wegen behandelen.

Het brengt zoveel meer als de afgewezen delen weg te stoppen?

Wat is de reden dat je die schaamte voelt? Welke overtuiging speelt mee? Is deze afwijzing van jou of van iemand anders?

Als je antwoorden wilt krijgen zal je je vragen moeten stellen waardoor je vooruit kunt.

Waardoor je de afgewezen delen in het licht gezet kunnen worden, de emotie doorvoelt kunnen worden en je het een plekje kunt geven, door los te laten.

Hoe kijk jij naar jouw eigen schaduwkanten?

Wat zie je? Heb je er kracht uit kunnen putten?

Heb je hierbij hulp nodig, schroom niet om contact met me op te nemen!